Rozdział 11.

P!nk- Blow Me (One Last Kiss)

Z zapałem oddałam pocałunek. Nikt jeszcze nie całował mnie z taką namiętnością, a zarazem brutalnością jak Zayn. Rękami objęłam jego szyje, a jego dłonie wylądowały na moich biodrach. Rozchyliłam wargi, pogłębiając pocałunek i czułam, jak Malik uśmiecha się z satysfakcją. Był ode mnie wyższy, więc żeby się nie schylać posadził mnie na blacie i z jeszcze większym zapałem powrócił do całowania. Zatopiłam palce w jego włosach i delikatnie pociągnęłam za nie. Pomimo tego, że całowałam się z nim po raz pierwszy już lubiłam to robić. Sprawiało mi to niesamowitą przyjemność i było bardzo nakręcające. Odsunęłam się od jego ust, żeby złapać oddech, a on spojrzał na mnie swoimi czekoladowymi oczami. Nie wytrzymałam i ponownie zatopiłam się w jego ustach. Zayn przygryzł moją wargę na co jęknęłam z zadowoleniem. Zaplotłam nogi wokół jego bioder, a on trzymając mnie za pośladki skierował się do jednej z kabin. Wiedziałam co się zaraz stanie, ale w tej chwili byłam tak na niego napalona, że nie myślałam o konsekwencjach. Malik też tego chciał, dokładnie widziałam odznaczający się materiał jego spodni. Zaczęłam rozpinać jego koszulę, kiedy do łazienki ktoś wszedł.
-Blake?! Zayn?! – wydarł się Liam.- Czy was pojebało?!
-O co ci chodzi?- spytałam wkurzona, że ktoś przerwał nam w takim momencie.
-Zamierzasz zaliczyć wszystkich moich przyjaciół!? – krzyknął. Zabolało, zabolało jak cholera. Momentalnie oczy zaszły mi łzami, popchnęłam go w drzwiach i wybiegłam z łazienki. Usłyszałam jeszcze jak Zayn krzyczy moje imię, ale nie zwracałam już na to uwagi. Przepychając się wśród gości chciałam jak najszybciej wyjść z tego cholernego klubu. Już przy drzwiach ktoś złapał mnie za rękę. To Max próbował mnie zatrzymać.
-Co się stało?
-Nic. Daj mi spokój- wyrwałam rękę i wybiegłam na dwór. Było zimno, siąpił deszcz. Szybkim krokiem szłam w stronę swojego mieszkania i idealnie wyrobiłam się przed największym deszczem. Weszłam do mieszkania i ciężko dysząc zjechałam po drzwiach i oprałam się o nie. Płakałam. Tak, ja Blake Payne płakałam. Rzadki widok. Nagle usłyszałam pukanie do drzwi. Nie miałam najmniejszej ochoty otwierać, więc udawałam, że mnie nie ma.
-Blake otwórz!- usłyszałam głos Zayna.- Otwieraj albo wyważę drzwi!
Wiedziałam, że może to faktycznie zrobić, więc wstałam i otworzyłam te cholerne drzwi. Zastawiłam je jednak tak, żeby nie wszedł do mieszkania.
-Wpuść mnie.
-Nie. Co chcesz? – spytałam.
-Musimy pogadać.
-Nie mamy o czym gadać. Oprócz tego, że prawie się pieprzyliśmy nic nas nie łączy- powiedziałam brutalnie. Widziałam, że go to zabolało, bo jego twarz teraz wyrażała ból.
-Liama poniosły emocje, nie chciał tego powiedzieć.
-Ale powiedział prawdę. Przespałam się z Louisem, mało brakowało, żebym pieprzyła się z tobą w łazience, więc proszę cię, nie wmawiaj mi, że nie miał racji- powiedziałam z ironią.
-Z Louisem cię nic nie łączyło…
-Z tobą też mnie nic nie łączy. To ty mnie kochasz, nie ja ciebie- warknęłam. Chłopak zesztywniał, a na jego twarzy pojawił się jeszcze większy grymas bólu. –Nadal chcesz rozmawiać?
-Tak- odpowiedział po dłuższej chwili.
-Powiem ci tylko jedno. Odkochaj się, bo nie wyjdziesz dobrze na tej miłości.
-Wpuść mnie i porozmawiajmy normalnie.
-Nie wpuszczę cię, bo robiąc to, zrobiłabym ci nadzieję. We mnie nie można się zakochać, Zayn. Będę cię raniła każdego dnia i to każdego dnia coraz mocniej. Zniszczę wszystko, co jest w tobie dobre, bo ja nie potrafię kochać. Nie chcę żebyś się zmieniał, więc odkochaj się i traktuj mnie jak siostrę swojego przyjaciela, nikogo więcej.
-A jeżeli mimo wszystko chcę spróbować?
-To popełniasz największy błąd swojego życia. Zapomnij o mnie i zakochaj się w kimś odpowiednim.
-Nie chcę!
-Nie bądź debilem Zayn! Naprawdę chcesz cierpieć?! – wkurzył mnie.
-To ty twierdzisz, że jesteś taka zła i że ludzie przez ciebie cierpią! A ja wiem, że bez ciebie moje życie nie ma najmniejszego sensu!
-Widziałeś co zrobiłam Louisowi i Eleanor?! Widziałeś!?
-Widziałem! I co? Może ja też chcę przez takie coś przejść, żeby tylko spędzić z tobą kilka najlepszych chwil mojego życia!
-Zgłupiałeś. Jakich najlepszych chwil?! Ja wszystkich ranię Zayn, wszystkich!
-Nie prawda- po raz kolejny dzisiaj poczułam jego usta na swoich. Potrzebowałam tego jak tlenu, pomimo tego, że od tak niedawna znam ten dotyk uzależniłam się od niego. Chłopak wykorzystując moje rozkojarzenie wepchnął się do mieszkania, zatrzaskując drzwi za sobą. Przycisnął mnie do ściany, całując brutalnie, a jego dłonie wędrowały po moich plecach. Po chwili moja sukienka została rozpięta i opadła na podłogę, podobnie jak jego koszula. Wciąż się całując i obijając o ściany trafiliśmy do mojej sypialni. Zayn pozbył się spodni i został w samych bokserkach. Nie ma co zaprzeczać, ciało miał zajebiste. Przejechałam opuszkami palców po jego klacie, a on zadrżał. Zaśmiałam się lekko, za co zostałam popchnięta na łóżko i przygnieciona przez jego ciężar. Sprawnie pozbył się mojej bielizny i scałował ścieżkę od mojej szyi po uda. Kiedy przyssał się do mojej szyi z zamiarem zrobienia malinki, odepchnęłam go i syknęłam:
-Jutro mam sesję- spojrzał na mnie zamglonym z podniecenia spojrzeniem i ruszył z pocałunkami dalej. Od samego dotyku jego ust praktycznie byłam na szczycie, nie wyobrażałam sobie, co będę czuła kiedy przejdzie do rzeczy. Już po chwili miałam okazję się przekonać, kiedy zdejmując bokserki spytał:
-Bierzesz pigułki?
-Taak.
-Świetnie, nienawidzę tego lateksowego wdzianka- powiedział i odrzucił spodnie, z których najprawdopodobniej chciał wyjąć prezerwatywę. Przyciągnął mnie do siebie, mocno całując i językiem przejeżdżając po moich wargach. Rozchyliłam je posłusznie wpuszczając jego język do środka i po chwili jęknęłam głośno, czując jak gwałtownie we mnie wszedł. Nie bawił się w powolne ruchy, od razu przeszedł do rzeczy. Oboje głośno wyrażaliśmy nasze emocje. Poruszał się szybko, a ja wiłam się pod nim, co chwila uciszana przez jego pocałunki. Lepszego seksu nigdy nie uprawiałam, to było genialne. Pierwsza doszłam ja, zaraz po mnie Zayn. Opadł na mnie, a po chwili przeturlał się i położył obok.
-To było zajebiste- wydyszał, wciąż nie równo oddychając. Próbowałam uspokoić swój oddech, co średnio mi się udawało. Podniósł się na ręku i próbował mnie pocałować, ale odwróciłam głowę tak, że trafił w policzek. Spojrzał na mnie zdziwiony.
-Co jest?
-Przeleciałeś mnie, koniec przygody.
-O czym ty mówisz? – usiadł na łóżku, podobnie jak ja.
-Nie o to chodziło? Zaliczyłeś mnie, możesz pochwalić się kumplom.
-Oczywiście, że nie!
-Daruj sobie. Dobrze wiem, jaką mam reputację, więc nie udawaj, że jest inaczej. Wszyscy uważają mnie za dziwkę, czemu miałbyś być wyjątkiem? – spytałam retorycznie, sięgając do szafki po skręta. Podpaliłam i zaciągnęłam się. Po kilku minutach, kiedy nadal tylko patrzył i nic nie powiedział dodałam- No właśnie, nawet nie wiesz co odpowiedzieć. Kulturalnie proszę, żebyś wyszedł- podniosłam się i zniknęłam w łazience. Kiedy wyszłam z niej po kilku minutach już go nie było. Zamiast tego na łóżku zobaczyłam kartkę „Może faktycznie jesteś dziwką”.

@justfuckshit